2020(e)ko apirilaren 12(a), igandea

Astelehena 13

Kaixo familiak, Zer moduz zaudete, txapeldunak? Astelehena iritsi zaigu berriro. Aizue zuen guraso batzuk esan digute txalo zaparradak egitera ateratzen zaretela balkoira. Horregatik nire balkoitik agurtzen zaituztet gaur, gu ere ateratzen gara eta txalo pila-pila egiten ditugu, gainera inguruko herri txikietako txaloak eta musika entzuten ditugu eta norenak izango ote diren asmatzen ibiltzen gara. 
Hola familias, ¿cómo están nuestr@s campeon@s? Ya ha llegado el lunes de nuevo. Algun@s padres y madres  nos han comentado que salís al balcón a aplaudir. Por eso hoy os saludo  desde mi balcón, nosotr@s también salimos y aplaudimos, además escuchamos los aplausos y la música de los pueblos pequeños de la zona y nos dedicamos a adivinar quiénes serán
.

Gaur ipuintxo bat proposatzen dizuet, "Tango iritsita hiru dira". New York-eko Central Parkeko zooko pinguino papo-zuri bikote berezi baten egiazko historia da; Rob Gramzay-k haien habian arrautza bat jarriz kume bat izateko aukera eman zien, harri bat alferrik txitatzen ari zirela ohartu eta gero. Horrela jaio zen Tango, bi aita izan zituen lehen pinguinoa.

El primer cuento de hoy es la verdadera historia de una pareja de pingüinos macos,  papo-blancos del zoo del Central Park de Nueva York; Rob Gramzay les dio la oportunidad de tener una cría con un huevo en su nido, tras darse cuenta de que estaban incubando una piedra. Así nació Tango, el primer pingüino que tuvo dos padres.


Hau ikusi ondoren, eskulantxo bat proposatuko dizuet, ea nor animatzen den familian pintzelaren kili-kiliak hanketan sentitzera.
Después de ver el cuento, os propongo una manualidad, para ver quién se anima a sentir las cosquillas del pincel en el pie, animaros a hacerlo en familia.

Manualidad súper divertida para hacer pingüinos :) | Artesanía con ...
Arratsalderako berriz, beste ipuintxo bat jarriko dizuet, oraingo honetan, “Beti maiteko zaitut txikitxo”, izena duen ipuina.
Agian zuetako batzuk, hainbeste denbora etxean egonda hasarretzen zarete ezta? Ba Buztantxo ere bai, ikusi-ikusi.
Buztantxo oso haserre eta triste antzera zegoen.
Dena botatzen, apurtzen, isurtzen hasi zen. Oihuka eta negar zotinka, kolpeka eta ostikoka. Apurtu, zapaldu, birrindu, txikitu, ukabilkatu egin zuen dena..
─Ene, bada, txikitxo! ─esan zuen amatxok─. Baina, zer da zalaparta hau guztia?
Eta Buztantxok esan zuen:
─Azeri txikia naiz, haserre nago eta triste, eta inork ez nau bihotz-bihotzez maite…
Para la tarde os propondré otro cuento, en esta ocasión, "Beti maiteko zaitut txikitxo". Quizá algunos de nuestros artistas se enfadan estando tanto tiempo en casa. Pues Buztantxo también, fijaros…
Buztantxo estaba como muy enfadad@ y muy triste.
Empezó a echarlo todo al suelo, a romperlo, a derramarlo. Gritando y llorando, golpeando y pataleando. Rompió, golpeó, lo destrozo todo.
Entonces su madre le dijo:
- Pero, ¿qué es todo este revuelo?
Y Buztantxo dijo:
Soy un zorro pequeño, enojado y triste, y nadie me quiere de todo corazón …



Txapeldunak! Primeran ari zarete! Mila esker, infinitoraino maite zaituztegu. 

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina